Kadın Dayanışması Gerçek mi Romantik Bir İdeal mi?

Son yıllarda “Kadın Dayanışması” sloganı çok duyduğumuz bir slogan haline geldi. Sosyal medyada #kadındayanışmasıyaşatır etiketiyle paylaşımlar yapılıyor, feminist gruplar toplumsal cinsiyet eşitliği için çırpınıyor. Fakat akıllarda tek bir soru. Kadın dayanışması gerçekten var mı, yoksa sadece romantik bir idealden mi ibaret?

Kadın dayanışması hem var hem yok. Var, çünkü sistematik şiddet, toplumsal baskılar ve ekonomik eşitsizlik karşısında kadınların birbirine omuz verdiği birçok örnek var. Kadın cinayetlerinin ardından kadınların sokaklara dökülmesi, hukuki mücadelelerde birbirlerini desteklemeleri, iş yerinde ya da sosyal hayatta uğradıkları ayrımcılığa birlikte karşı durmaları… Kadın dayanışması baskının olduğu yerlerde bir refleks olarak doğuyor.

Ama yok, çünkü bu dayanışma her zaman kapsayıcı değil. Sınıf, etnik köken, siyasi görüş ve yaşam tarzı farklılıkları söz konusu olduğunda “kadın kadının yurdudur” soylemi sarsılabiliyor. Kadınlar arasında da kıskançlık, ötekileştirme, dışlayıcılık, rekabet yaşanabiliyor. Özellikle bireyselliğin yüceltildiği modern dünyada dayanışma kimi zaman bir pazarlama stratejisine, kimlik göstergesine ya da bir sosyal medya şovuna dönüşebiliyor.

Bu noktada şunu sormak gerekiyor. Dayanışma ne zaman gerçek olur? Dayanışma “aynı” olmaktan değil, farklılıklar içinde birlikte olmaktan doğar. Hepimiz farklı renklerimizle gökkuşağının bir parçası olabiliriz. Gerçek dayanışma tam da bu farklılıkları kabul ederek herkesin eşit yaşam hakkını savunmaktır.

Romantik bir ideal midir ? Evet biraz öyledir. Ama bu onun ulaşılmaz olduğu anlamına gelmez. Tıpkı barış, adalet ya da özgürlük arayışımız gibi. Gerçekleşmesi zor ama uğruna çaba göstermeye değer.

Belki de asıl mesele kadın dayanışmasının gerçekleşmesini beklemek değil onun sağlam bir parçası olmayı seçmektir.