Beynimiz Benlik Duygumuzu Nasıl Korur?… Hepimiz zaman yolcusuyuz. Zamanda ileriye doğru yolculuk yaparken her gün yeni şeyler deneyimliyoruz. Yaptığımız gibi, beynimizdeki sinir hücreleri arasındaki sayısız bağlantı, bu deneyimlere uyum sağlamak için yeniden ayarlanır.
Beynimiz Benlik Duygumuzu Nasıl Korur?
Sanki kendimizi her gün yeniden bir araya getiriyoruz, fiziksel zamanda zihinsel bir yapımızı koruyoruz ve temel kimliğimizi bir arada tutan yapıştırıcı hafızadır.
Seyahatlerimiz fiziksel zamanla sınırlı değildir. Zihinsel zaman yolculuğunu da deneyimliyoruz. Anılarımızla geçmişe yolculuk ediyor, ardından yarının ya da gelecek yılın neler getirebileceğini hayal ederek geleceğe yolculuk yapıyoruz. Bunu yaptığımızda kendimizi şimdi olduğumuz gibi düşünür, bir zamanlar kim olduğumuzu hatırlar ve nasıl olacağımızı hayal ederiz.
İlgili: Doğa ve Öz Kimlik Nasıl Etkileşir?
Social Cognitive and Affective Neuroscience (SCAN) dergisinde yayınlanan bir çalışma, belirli bir beyin bölgesinin şimdiki ve gelecekteki benliğe ait anıları bir araya getirmeye nasıl yardımcı olduğunu araştırıyor. İnsanlar o bölgede bir yaralanmaya maruz kaldığında, kimlik duygusunun bozulmasına yol açar. Ventral medial prefrontal korteks (vmPFC) olarak adlandırılan bölge, kişinin temel bir modelini üretebilir ve onu zihinsel zamana yerleştirebilir. Bu çalışma, bölge bunu yaptığında, benlik duygumuzun kaynağı olabileceğini öne sürüyor.
Beynimiz Benlik Duygumuzu Nasıl Korur?
Anıları Hatırlamak
Psikologlar, bir kişinin zihninin kendisiyle ilgili bilgileri diğer ayrıntılardan farklı şekilde ele aldığını uzun zamandır fark etmişlerdir. Benliğe atıfta bulunan anıları hatırlamak, diğer hafıza biçimlerinden daha kolaydır. Araştırmacıların kendi kendine referans etkisi (SRE) olarak adlandırdığı, kendisiyle ilgili bilgilerin düşüncelerimizde ayrıcalıklı ve daha belirgin olduğu durumdan yararlanırlar. Kendiyle ilgili anılar, hem belirli olaylar ve deneyimlerle ilgili anılar kategorisi olan epizodik bellekten hem de çimenlerin rengi ve mevsimlerin özellikleri gibi daha genel bilgilere bağlanan semantik bellekten farklıdır.
O halde SRE’ler, benlik duygumuzun beynin işleyişinden nasıl ortaya çıktığını araştırmanın bir yoludur – bu, birçok araştırma grubunun yoğun bir şekilde çalıştığı bir şeydir. Örneğin, önceki araştırmalar, kendi kendine referansla etkinleştirilen bölgeleri belirlemek için nöral aktivitenin bir ölçüsü olarak belirli beyin bölgelerindeki kan akışını ve oksijen tüketimini kullanan bir yöntem olan fonksiyonel manyetik rezonans görüntüleme (fMRI) kullandı. Bu çalışmalar medial prefrontal korteksi (mPFC) kendi kendine düşünmeyle ilgili bir beyin bölgesi olarak tanımladı.
Bu alan, mPFC, ayrıca üst ve alt bölgelere ayrılabilir (sırasıyla dorsal ve ventral olarak adlandırılır) ve her birinin benlikle ilgili düşünceye farklı katkılarda bulunduğu ortaya çıkar. Dorsal bölüm, kendini diğerlerinden ayırmada rol oynar ve görevle ilgili gibi görünürken, ventral bölüm, vmPFC, duygusal işlemeye daha fazla katkıda bulunur.
Beynimiz Benlik Duygumuzu Nasıl Korur?
Bilişsel Değerlendirmeler
SCAN çalışmasında araştırmacılar, vmPFC’ye beyin lezyonları olan kişilerde şimdiki ve gelecekteki benliklerin anılarını değerlendirmek için kendine referans etkisini kullandılar. Bilim adamları, bu bölgede lezyonları olan yedi kişiyle çalıştı ve daha sonra bunları, beynin diğer bölgelerinde yaralanmaları olan sekiz kişiden oluşan bir kontrol grubu ve beyin yaralanması olmayan 23 sağlıklı bireyle karşılaştırdı. Bu grupları karşılaştırarak, bilim adamları genel olarak beyin lezyonlarının mı yoksa özel olarak vmPFC’ye olanların SRE’leri etkileyip etkilemediğini araştırabilirler. Çalışmadaki tüm insanlar, sözlü akıcılık ve uzamsal kısa süreli hafıza ölçümleri dahil olmak üzere çeşitli bilişsel değerlendirmeler için normal aralıklarda olduklarını doğrulayan kapsamlı bir nöropsikolojik değerlendirmeye tabi tutuldu. Araştırmacılar daha sonra katılımcılardan kendilerini ve tanınmış bir ünlüyü hem şimdi hem de 10 yıl sonra tanımlamak için sıfatlar listelemelerini istedi. Daha sonra, katılımcılar aynı özellikleri hatırlamak zorunda kaldılar.
Araştırmacılar, kontrol gruplarındaki insanların, ünlülerle bağlantılı sıfatlardan çok, şimdi ve gelecekte kendileriyle bağlantılı sıfatları daha fazla hatırlayabildiklerini keşfettiler. Başka bir deyişle, bilim adamları öz-referans etkisinin hem gelecekteki hem de şimdiki benliği kapsadığını bulmuşlardır. Grupta bazı farklılıklar olsa da – vmPFC dışındaki alanlarda beyin hasarı olan insanlar, sağlıklı katılımcılarla karşılaştırıldığında gelecekteki benlikleri hakkında ayrıntıları bir şekilde daha az hatırlayabildiler – kendine referans etkisi hala geçerliydi.
Beynimiz Benlik Duygumuzu Nasıl Korur?
Kimliğin Oluşumu Ve Sürdürülmesi
Bununla birlikte, vmPFC yaralanması olan katılımcılar için sonuçlar belirgin şekilde farklıydı. Bu bölgede lezyonları olan kişiler, zamanın bağlamı ne olursa olsun, benliğe yapılan atıfları hatırlama konusunda ya çok az beceriye sahipti ya da hiç yoktu. Şimdiki veya gelecekteki ünlüler için sıfat tanımlamaları da diğer katılımcıların yanıtlarıyla karşılaştırıldığında önemli ölçüde bozulmuştur. Ek olarak, vmPFC lezyonları olan kişiler, çalışmadaki diğer kişilere göre bir bireyin özelliklere sahip olma becerisi konusunda daha az güvene sahipti. Tüm bu kanıtlar, kimliğin oluşumu ve sürdürülmesinde vmPFC için merkezi bir role işaret etmektedir.
Yeni bulgular birkaç nedenden dolayı ilgi çekici. Beyin lezyonları, ilgili bölgenin normal işlevini anlamamıza yardımcı olabilir. vmPFC lezyonları, değişmiş kişilik, körelmiş duygular ve duygusal ve yürütücü işlevlerde bir dizi değişiklik ile ilişkilidir. Bu bölgenin yaralanması çoğunlukla konfabulasyonlarla ilişkilendirilir: insanların dinleyicilere büyük bir güvenle ezberden okudukları sahte anılar. Birisi için uydurmaları kasıtlı veya yaratıcı yalanlar olarak görmek cazip gelse de, onları anlatan insanlar aslında hikayelerinin yanlış olduğunun farkında değiller. Bunun yerine, kafa karışıklıklarının yanlış işleyen bellek alma ve izleme mekanizmalarından kaynaklanmış olması mümkündür.
Beynimiz Benlik Duygumuzu Nasıl Korur?
Geçmiş Benliklerimiz
Daha genel olarak, çalışma, özle ilgili anıların – temel kimlik duygumuzu korumanın anahtarı olan anıların – vmPFC’nin işlevine nasıl bağlı olduğunu anlamamıza yardımcı oluyor. Peki ya geçmiş benliklerimiz? Merakla, insanlardan geçmiş benliklerini düşünmelerini isteyen önceki çalışmalarda, başka birini düşünürken olduğundan daha fazla mPFC aktivasyonu olmadı. Geçmiş benliklerimiz, sanki bizden ayrı bireylermiş gibi bize yabancı görünür.
Bilim adamlarının bu ayrımı anlamak için öne sürdükleri bir fikir, geçmiş benliklerimizle ilgili yargılarımızda belki de pek nazik olmadığımızdır. Bunun yerine, önceki davranışlarımız, duygularımız ve kişisel özelliklerimiz hakkında oldukça eleştirel ve sert bir şekilde yargılayıcı olabiliriz. Bu durumlarda, geçmişimizi öncelikle şimdiki zamanda daha olumlu bir öz imaj oluşturmak için kullanabiliriz. Başka bir deyişle, geçmiş benliğimizin davranışlarındaki kusurları fark edebileceğimiz için kendimizi bir zamanlar olduğumuz kişiden uzaklaştırma eğilimindeyiz.
Beynimiz Benlik Duygumuzu Nasıl Korur?
Hafıza Beynin Kayıt Cihazıdır
O halde, bugünü ve geleceği ön plana çıkarmak, beynimizin ve düşüncelerimizin mevcut kimliklerimizi nasıl inşa ettiğini anlamanın merkezinde yer alır. Birçok yönden, mPFC’nin mevcut ayrıntıları hatırlama ve anılarımıza dayanan geleceği hayal etme sürecinde önemli olduğu mantıklıdır. mPFC ve alt bölümleri de dahil olmak üzere prefrontal korteks, beyinde gelecek planlamasına dahil olan bir ağ oluşturur. Bu ağ ayrıca, epizodik hafıza oluşumunda merkezi olan ve anları zaman içinde sıralı olaylar olarak takip edebilen bir beyin yapısı olan hipokampusu da içerir. Geçmişte yapılan çalışmalarda araştırmacılar, hipokampusun aktivitesini manipüle etmenin yaratıcı ve gelecek tasavvurlarını değiştirdiğini bulmuşlardır; bu da, hafızayı destekleyen beyin yapılarının geleceği hayal etmede önemli bir rol oynadığını düşündürmektedir. Aslında, hafızayı beynin doğru ve tarafsız kayıt cihazı olarak düşünmemize rağmen, bazı akademisyenler onu bir hayal gücü biçimi olarak nitelendirdiler.
Gelecek düşüncesi, insan olmanın hayati bir bileşenidir. Kültürümüzdeki önemi, mitolojik figür ve sanatların ve bilimlerin hamisi olan Olimpiyat öncesi tanrı Prometheus’ta (adı “ön düşünür” anlamına gelir) somutlaşmıştır. Yunan efsanesine göre, çamurdan insanları şekillendirdi ve onlara ateş ve zanaatkarlık becerileri verdi. Bunlar, yeni bir gelecek hayal etmenin gücünü gösteren eylemlerdir.
Beynimiz Benlik Duygumuzu Nasıl Korur?
Gelecek hakkında düşünmenin yalnızca insanlara özgü bir özellik olup olmadığı konusunda tartışmalar olsa da -örneğin, Western Scrub-Jays gibi kuşlar, gelecekteki yiyecek ihtiyaçlarını tahmin ediyor ve planlıyor gibi görünüyor- gelecek düşüncesinin önemli bir rol oynadığı açıktır. insan evrimi. Bu yetenek, dilin gelişimine katkıda bulunmuş olabilir ve vmPFC’nin sosyal bağlamı değerlendirmek ve bundan yararlanmak için merkezi olduğu insan etkileşimlerinde önemli bir role sahiptir.
Şimdi, bu yeni araştırma sayesinde, beynimizdeki küçük bir bölgenin, kimliğimizi korumak için bu temel yeteneği nasıl inşa edip elinde tutabileceği konusunda her zamankinden daha iyi bir fikre sahibiz.
Sevgili NHMAG okurları, Beynimiz Benlik Duygumuzu Nasıl Korur? haberimizi beğendiyseniz, Sağlık, Güzellik, Estetik, Yaşam, Pilates, Yoga, Fitness, Makyaj, Yaşam, İlişkiler, Diş Estetiği, Dermatoloji, Cilt Bakımı, İncelme, Zayıflama, Meditasyon, Beslenme, Diyet gibi Kadın ve Yaşam haberleri için NHMAG’ı takip edebilir ya da google üzerinden farklı aramalar da yapabilirsiniz…
Beynimiz Benlik Duygumuzu Nasıl Korur?
YORUMLAR